مشکلات آموزش بالینی از نظر دانشجویان مامایی دانشگاه علوم پزشکی بابل

مقدمه: آموزش بالینی فراینده پیچیده ای است که تحت تأثیر عوامل و متغیرهای زیادی قرار دارد. شناخت مشکلات اولین گام برای کاهش آنها بشمار می رود. مطالعه ای با هدف تعیین نظرات دانشجویان مامایی در مورد مشکلات آموزش بالینی در دانشگاه علوم پزشکی بابل انجام شد. روش ها: در مطالعه ای توصیفی- مقطعی از نوع پیمایشی، تعداد 55 دانشجوی سال آخر روزانه و شبانه مامایی به صورت سرشماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای روا و پایا بود که با 32 گزینه، مشکلات آموزش بالینی را جویا می شد. مقیاس پرسشنامه به صورت بله، گاهی، خیر بود. داده ها با نرم افزار spss با آمار توصیفی و آزمون مجذور کای تجزیه و تحلیل شد. نتایج: هشتاد و یک و هشت دهم درصد معتقد بودند آموزش بالینی در مامایی با مشکلاتی روبرو است که 40 درصد مشکلات را در حد زیاد و 8/41 درصد مشکلات را متوسط عنوان کردند، 7/72 درصد آموزش بالینی را از لحاظ امکانات و عوامل محیطی ضعیف و با مشکلاتی مواجه می دانستند، 3/87 درصد معتقد بودند که مشکلات آموزش بالینی ناشی از مشکلات مربیان آموزش بالینی است، 6/83 درصد واحدهای تئوری پیش بالینی و پراتیک را دارای مشکلاتی قلمداد کردند، 5/74 درصد مشکلات را مربوط به پرسنل بیمارستان ها و مراکز بهداشتی- درمانی می دانستند، 7 /83 درصد از واحدهای پژوهش نیز مشکلاتی را در ارزشیابی بالینی احساس می کردند. نتیجه گیری: نداشتن مربیان بالینی مسلط و مشکلات مربوط به آموزش های پیش بالینی و ارزشیابی بالینی از عمده ترین مشکلات آموزش بالینی دانشجویان مامایی دانشگاه بابل بود.